این دعا زیباترین راه درخواست رزق مادی و معنوی از خود خداست… حتما به معنی دعا حسابی دقت کنید تا معرفت اون در روح شما بشینه… فقط در این صورته که دعا تاثیر گذاره… ما رو هم دعا کنید.
بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّٰهُمَّ سَأَلْتَ عِبَادَكَ قَرْضاً مِمّٰا تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَیْهِمْ،
خدای عزیزم، تو از بندگانت قرض خواستهای از آنچه خودت بهشون تفضل کرده ای،
وَضَمِنْتَ لَهُمْ مِنْهُ خَلَفاً،
و براشون ضمانت کردی که عوض اون رو بهشون بدی،
وَوَعَدْتَهُمْ عَلَیْهِ وَعْداً حَسَناً،
و وعده دادی بهشون برای این کار، وعدهای نیکو،
فَبَخِلُوا عَنْكَ،
ولی اونها در برابر تو بخل ورزیدند،
فَکَیْفَ بِـمَنْ هُوَ دُونَكَ اِذَا سَأَلَهُمْ؟
پس (رفتارشون) چجوری میشه نسبت به کسی که او از تو پایین تره (یعنی من)، اگه از اونها درخواست کنه؟
فَالْوَیْلُ لِمَنْ کَانَتْ حَاجَتُهُ اِلَیْهِمْ.
پس وای بر کسی که حاجتش پیش اونها (مردم) باشه…
فَاَعُوذُ بِكَ یٰا سَیِّدیٖ اَنْ تَکِلْنِی إِلیٰ اَحَدٍ مِنْهُمْ،
به تو پناه میبرم ای سـرورم، که منو به احدی از اونها واگذار کنی
فَاِنَّهُمْ لَوْ یَمْلِکُونَ خَزَائِنَ رَحْمَتِكَ
که اونها اگه مالک خزانههای رحمتت بودن
لَاَمْسَکُوا خَشْیَةَ الْاِنْفَاقِ
خودداری میکردن از ترس انفاق،
بِـمٰا وَصَفْتَهُمْ: «وَکٰانَ الْاِنْسٰانُ قَتُورا».
که اونها رو اینجوری وصف فرمودی: «و انسان بخیل بوده است».
اَللّٰهُمَّ اقْذِفْ فیٖ قُلُوبِ عِبَادِكَ مَحَبَّتِی،
خداوندا محبتم رو تو دل بنده هات بنداز،
وَضَمِّنِ السَّمٰاوَاتِ وَالْاَرْضَ رِزْقِی،
و ضامن کن آسمانها و زمین رو در مورد روزیام،
وَاَلْقِ الرُّعْبَ فیٖ قُلُوبِ اَعْدَائِكَ مِنّیٖ،
و القا کن ترس از من رو تو دل دشمنات،
وَاٰنِسْنِی بِرَحْمَتِكَ،
و انس بده منو با رحمتت،
وَاَتْـمِمْ عَلَیَّ نِعْمَتَكَ
و کامل کن بر من نعمتت رو،
وَاجْعَلْهَا مَوْصُولَةً بِکَرامَتِكَ اِیّٰایَ،
و اون رو پیوسته به کرامتت نسبت به من قرار بده،
وَاَوْزِعْنِی شُکْرَكَ،
و الهام کن به من شکرت رو،
وَاَوْجِبْ لِیَ الْمَزِیدَ مِنْ لَدُنْكَ،
و واجب کن برام افزونی از ناحیه خودت رو،
وَلاٰ تَنْسَنِی،
و منو فراموش نکن
وَلاٰ تَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ،
و منو از غافلین قرار نده،
اَحْبِبْنِی وَحَبِّبْنِی،
دوستتم داشته باش و منو محبوب کن ،
وَحَبِّبْ اِلَیَّ مٰا تُحِبُّ مِنَ الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ حَتّٰى اَدْخُلَ فِیهِ بِلَذَّةٍ،
و محبوب کن پیش من آنچه رو دوست داری از گفتار و کردار تا با لذت به اون وارد بشم،
وَاَخْرُجَ مِنْهُ بِنَشَاطٍ،
و با شادابی از اون خارج بشم،
وَاَدْعُوكَ فِیهِ بِنَظَرِكَ مِنِّی اِلَیْهِ
و تو رو بخونم در اون، با نگاه تو به من،
لِاَدْرِكَ بِهِ مٰا عِنْدَكَ مِنْ فَضْلِكَ الَّذِی مَنَنْتَ بِهِ عَلیٰ اَوْلِیَائِكَ،
برای اون تا به دست بیارم آنچه رو که نزد توست از فضلت، که با اون بر اولیای خودت منت گذاشتی،
وَاَنٰالَ بِهِ طَاعَتَكَ،
و به دست بیارم با اون طاعتت رو،
اِنَّكَ قَرِیبٌ مُجِیبٌ.
که تو اجابت کننده نزدیکی هستی.
رَبِّ اِنَّكَ عَوَّدْتَنِی عَافِیَتَكَ،
پروردگارا تو منو به عافیتت عادت دادهای،
وَغَذَوْتَنِی بِنِعْمَتِكَ،
و با نعمتت تغذیه کرده ای،
وَتَغَمَّدْتَنِی بِرَحْمَتِكَ،
و منو غرق رحمت خودت کرده ای،
تَغْدُو وَتَرُوحُ بِفَضْلِ ابْتِدَائِكَ لاٰاَعْرِفُ غَیْرَهَا،
که شب و روز میرسه با فضل بیمقدمه تو که جز اون رو نـمیشناسم،
وَرَضِیتَ مِنّیٖ بِـمٰا اَسْدَیْتَ اِلَیَّ
و از من خشنود شده ای به آنچه بهم دادهای،
اَنْ اَحْمَدَكَ بِهٰا شُکْراً مِنِّی عَلَیْهَا،
که تو رو سپاس بگم، سپاسی از من بر اون،
فَضَعُفَ شُکْرِی لِقِلَّةِ جُهْدِی،
پس ناتوان هست سپاسگزاریام به خاطر کم بودن تلاشم،
فَامْنُنْ عَلَیَّ بِحَمْدِكَ
پس بر من به رحمت منت بذار،
کَمَا ابْتَدَأْتَنِی بِنِعْمَتِكَ،
همنجوری که خودت با نعمتهات به من شروع کردی،
فَبِهٰا تَتُمُّ الصّٰالِحَاتُ،
که با اون کامل میشن کارهای شایسته،
فَلاٰ تَنْزِعْ مِنِّی مٰا عَوَّدْتَنِی مِنْ رَحْمَتِكَ فَأَکُونَ مِنَ الْقَانِطِینَ،
و از من جدا مکن آنچه رو که از رحمتت منو بهش عادت دادهای، که از ناامیدان بشم،
فَإِنَّهُ لاٰیَقْنَطُ مِنْ رَحْمَتِكَ اِلَّا الضّٰالُّونَ،
چون که جز گمراه ها، کسی از رحمتت ناامید نمیشه،
رَبِّ إِنَّكَ قُلْتَ: «وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمٰا تُوعَدُونَ»،
پروردگارا تو گفتهای که: «در آسمان است روزیتان و آنچه وعده داده میشوید»
وَقَوْلُكَ الْحَقُّ،
و گفتار تو حَقه
وَاَتْبَعْتَ ذٰلِكَ مِنْكَ بِالْیَمِینِ لِاَکُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ،
و حرفت رو از نزد خودت با سوگند دنبال کردی، تا از اطمینان یافتگان باشم.
فَقُلْتَ: «فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مٰا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ».
پس گفتی: «و سوگند به پروردگار آسمان و زمین، که آن حق است همانند آنچه شما سخن میگویید»
فَعَلِمْتُ ذٰلِكَ عِلْمَ مَنْ لَمْ یَنْتَفِعْ بِعِلْمِهِ
پس دونستم اون رو، دونستـن کسی که از دانشش سودی نبـرده ،
حِینَ اَصْبَحْتُ وَاَمْسَیْتُ
هنگامی که صبح کردم و شام کردم
وَاَنَا مُهْتَمٌّ بَعْدَ ضَمَانِكَ لیٖ،
در حالی که نگرانم بعد از ضمانتت برام،
وَحَلْفِكَ لیٖ عَلَیْهِ
و سوگندت برای من به اون،
هَمّاً اَنْسَانِی ذِکْرَكَ فیٖ نَهَارِی،
اونجور نگرانی که یاد تو رو در روز از خاطرم برد،
وَنَفىٰ عَنِّی النَّوْمَ فیٖ لَیْلِی،
و خواب شب رو از من ربود،
فَصَارَ الْفَقْرُ مُمَثَّلاً بَیْنَ عَیْنَیَّ،
و فقر جلوی چشمام مجسم شد،
وَمَلَاَ قَلْبِی.
و قلبم رو پر کرد.
اَقُولُ: مِنْ اَیْنَ؟
من (درباره رزقم) میگم: از کجاست؟
وَإِلیٰ أَیْنَ؟
و به کجاست؟
وَکَیْفَ اَحْتٰالُ؟
و چه تدبیری کنم؟
وَمَنْ لیٖ؟
و کی برا منه؟
وَمٰا اَصْنَعُ؟
و چه کنم؟
وَمِنْ أَیْنَ أَطْلُبُ؟
و از کجا طلب کنم؟
وَأَیْنَ أَذْهَبُ؟
و کجا برم؟
وَمَنْ یَعُودُ عَلَیَّ؟
و کی بهم توجه میکنه؟
اَخَافُ شَمَاتَةَ الْاَعْدَاءِ،
از سـرزنش دشمنان میترسم،
وَاَکْرَەُ حُزْنَ الْاَصْدِقَاءِ،
و دوست ندارم ناراحتی دوستان برای (فقر) خودمو،
فَقَدِ اسْتَحْوَذَ الشَّیْطٰانُ عَلَیَّ
چون که شیطان بر من چیره و مسلط شده،
اِنْ لَمْ تُدَارِکْنِی مِنْكَ بِرَحْمَةٍ تُلْقِی بِهٰا فیٖ نَفْسِی الْغِنىٰ،
اگه رحمتی از تو به من نرسه، که با اون بینیازی رو به روحم القا کنی،
وَاَقْوىٰ بِهٰا عَلیٰ اَمْرِ الْآخِرَةِ وَالدُّنْیٰا،
و با اون نیرومند بشم برای کارهای آخرت و دنیا،
فَاَرْضِنِی یٰا مَوْلاٰیَ بِوَعْدِكَ
پس منو خشنود کن ای مولایم به وعدهات،
کَیْ اُوفِیَ بِعَهْدِكَ،
تا به عهد تو وفا کنم،
وَاَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِكَ،
و برام وسیع کن از روزیت،
وَاجْعَلْنِی مِنَ الْعَامِلِینَ بِطٰاعَتِكَ،
و منو از عمل کنندگان به طاعتت قرار بده،
حَتّٰى اَلْقٰاكَ سَیِّدِی وَأَنَا مِنَ الْمُتّقِینَ.
تا با تو دیدار کنم ای سـرورم، در حالی که از پرهیزکاران باشم.
اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لیٖ وَأَنْتَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ،
خداوندا، منو ببخش، که تو بهتـرین بخشندگان هستی،
وَارْحَمْنِی وَأَنْتَ خَیْرُ الرّٰاحِمِینَ،
و به من رحم کن، که تو بهتـرین رحم کنندگانی،
وَاعْفُ عَنِّی وَأَنْتَ خَیْرُ الْعَافِینَ،
و ازم چشم پوشی کن که تو بهتـرین عفوکنندگان هستی،
وَارْزُقْنِی وَأَنْتَ خَیْرُ الرّٰازِقِینَ،
و منو روزی بده که تو بهتـرین روزی دهندگانی،
وَاَفْضِلْ عَلَیَّ وَأَنْتَ خَیْرُ الْمُفْضِلِینَ،
و افزونی بده به من که تو بهتـرین برتری دهندگان هستی،
وَتَوَّفَّنِی مُسْلِماً وَاَلْحِقْنِی بِالصّٰالِحِینَ،
و منو مسلمان بـمیرون، و ملحقم ساز به نیکوکاران،
وَلاٰ تُخْزِنِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ،
و روز قیامت رسوام نکن،
یَوْمَ یُبْعَثُونَ،
روزی که مردم برانگیخته میشن،
یَوْمَ لاٰیَنْفَعُ مٰالٌ وَلاٰ بَنُونَ،
روزی که نه مال و نه فرزندانی سود نـمیدهند،
یٰا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ.
ای سـرپرست مؤمنان.
اَللّٰهُمَّ إِنَّهُ لاٰ عِلْمَ لیٖ بِـمَوْضِعِ رِزْقِي،
اى خدای عزیزم من از جايگاه روزى خودم آگاه نيستم،
وَإِنَّـمَا أَطْلُبُهُ بِخَطَراتٍ تَخْطُرُ عَلیٰ قَلْبِي،
و فقط رزق خودمو به خيالی كه بر دلـم وارد مىشه طلب میکنم،
فَأَجُولُ فیٖ طَلَبِهِ فِی الْبُلْدَانِ،
و در طلب روزى به شهرهای دور میرم،
وَأَنَا مِمّٰا اُحٰاوِلُ وَاُطَالِبُ كَالْحَيْـرانِ،
پس من در آنچه طالب اون هستم مثل شخص متحيـرم كه نـمىدونم،
لاٰأَدْرِي فیٖ سَهْلٍ أَوْ فیٖ جَبَلٍ
روزیام تو صحراست يا تو كوه،
أَوْ فیٖ أَرْضٍ أَوْ فیٖ سَمَاءٍ،
يا تو زمین يا تو آسمان،
أَوْ فیٖ بَحْرٍ، أَوْ فیٖ بَرٍّ،
يا تو دريا، یا تو خشکی،
وَعَلیٰ يَدَيْ مَنْ هُوَ، وَمِنْ قِبَلِ مَنْ،
و به دست كيه و پيش كيه،
وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ عِلْمَ ذٰلِكَ کُلَّهُ عِنْدَكَ،
و مىدونم كه علم اون پیش توئه،
وَاَنَّ أَسْبَابَهُ بِيَدِكَ،
و اسباب روزى من هر چی هست به دست توئه،
وَأَنْتَ الَّذِي تَقْسِمُهُ بِلُطْفِكَ،
و تو با لطف و كرمت اونو تقسیم مىكنى،
وَتُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِكَ.
و سبب اون رزق رو با مهربانی خودت ایجاد میکنی،
فَاجْعَلْ رِزْقَكَ لیٖ وَاسِعاً،
پس رزقى كه به من عطا مىكنى رو وسيع بفرما،
وَمَطْلَبَهُ سَهْلاً،
و راه طلب اون رو آسون کن،
وَمَأْخَذَەُ قَرِيباً،
و محل (کسب رزقم) رو نزدیک قرار بده،
وَلاٰ تُعَنِّنِي بِطَلَبِ مٰا لَمْ تُقَدِّرْ لیٖ فِيهِ رِزْقاً،
و منو به سختی ننداز در طلب چيزى که تقدیر نکردی رزقم باشه،
فَإِنَّكَ غَنِيٌّ عَنْ عَذَابِی،
كه تو از رنج و عذاب من بینيازى،
وَأَنَا إِلیٰ رَحْمَتِكَ فَقِیرٌ،
و من به رحمت تو فقیرم،
فَجُدْ عَلَیَّ بِفَضْلِكَ یٰا مَوْلاٰیَ،
پس با فضلت به من ببخش ای مولایم،
إِنَّكَ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ.
که تو دارای فضل عظیمی هستی.
دعای 77 از صحیفه جامعه سجادیه
(این صحیفه فرق میکنه با صحیفه کامل که همه جا رایج هست. صحیفه جامعه سجادیه در اصل شامل 7 تا صحیفه از امام سجاد ع هست که جمعا میشه 272 تا دعای ارزشمند که حدود 700 صفحه هست. این صحیفه رو به بعضی از کاربرانی که دوره های خاصی رو خریداری کرده بودند هدیه دادیم. هر بار که چاپ میشه زود فروشش تموم میشه الحمدلله.